Buiten spelen en chillen

Zaterdag 8 juli 2023

Vanmorgen zijn we na een ontbijt via een supermarkt richting de Marmolada gletsjer gereden. Het is een schitterende route door de bergen en dankzij de vele bochten ook zeer geliefd bij motorrijders. Maar wat een gekken zitten daar tussen die inhalen op de meest gevaarlijke, verboden plekken. We hebben het een heel aantal keer net goed zien gaan. Erg fijn dat Corné zo goed oplet en niet te beroerd is om een keer extra te remmen om zo een dodelijke botsing te vermijden. Het is duidelijk een groot ski-gebied want de ski-dorpjes rijgen zich aaneen, vol toeristen, souvenirs en zomeractiviteiten. Uiteindelijk werd het gelukkig rustiger en bereikten we de parkeerplaats waar al heel wat campers stonden, maar waar er ook zo nog 30 bij zouden passen. Het is gedurende de winter de parking bij een skilift en in de zomer worden er campers gedoogd. De politie kwam aan het eind van de dag langs om de mensen die hun luifel opgezet hadden een standje te geven: geen kampeergedrag toegestaan. Ook wij moesten de keg onder de linkervoorband weghalen. Dus de RV net even anders geparkeerd en we stonden ook prima recht. Schitterend uitzicht op de bergen en gletsjer en het stuwmeer onder ons. Als je op de foto klikt en een beetje inzoomt kun je onder het pijltje onze bus zien staan ;-)

We besloten eerst goed te lunchen met gv broodjes (lang leve m’n vriezertje, past best veel in) met vegan pesto, rucola en serranoham, we zijn tenslotte in Italië. 

Daarna de wandelschoenen aangetrokken en de bergen ingetrokken. Het was een mega steile wandeling, maar zoooo mooi! We zitten boven de boomgrens en ik geniet me suf van de variëteit aan gekleurde bloemetjes. Een enkele keer gaan we even aan de kant staan als er jongemannen op mountainbikes afdalen. Ongelofelijk wat een durf. We zien later dat ze met skiliften naar boven komen. 

Ook stikt het er van de kleine vogeltjes maar als we een tijd een geluid horen wat we niet bij een vogel vinden passen gaan we stilstaan en al terwijl we met onze ogende berghelling afspeuren ziet Corné opeens de bron van het geluid. Het is een marmot (of een groundhog ofzo) die rechtop een steen staat en de boodschap (ongetwijfeld dat ze in gevaar zijn door onze nadering) doorgeeft aan zijn soortgenoten. We horen de boodschap doorgegeven worden steeds verder de vallei in.

Na 13 km met 700 hoogtemeters komen we weer bij de RV en is het tijd om in het late avondzonnetje nog wat te lezen. Helaas besluit er een hele lange wolk langs te komen waardoor het eigenlijk te fris is om buiten te blijven. Maar ach, we hebben een heerlijke RV. We hebben allebei ontzettend veel dorst en maken de man een complete thermoskan thee soldaat. Wonderlijk dat we dat tijdens het wandelen niet zo door hadden, we hebben heus wel gedronken onderweg maar nu hebben we ècht dorst.

Corné voelt zich niet helemaal jofel en gaat ff een podcast luisteren op bed. Ik heb ook een lichte hoofdpijn, wellicht heeft het ook iets te maken met de hoogte. We zijn naar 2500 meter gewandeld en misschien was het slimmer geweest om even te wennen aan de hoogte voordat we zo’n inspanning gingen leveren.

Zondag 9 juli 2023

Vroeg naar bed dan maar, dus om 22 uur lagen we allebei. Corné was zo vertrokken en die heeft (flink dromend, dat dan weer wel) tot 7:30 geslapen. Ik heb tussen middernacht en 4 heerlijk geslapen en vanaf toen was ik weer klaarwakker. Beetje jammer. Heb ik een keer geen opvliegers krijg ik zo’n nacht. Maar ach, ik heb vanaf dat we 3 kids in een kleine 4 jaar tijd kregen allang ontdekt dat een mens prima kan functioneren op slaapgebrek. Je wereldje wordt gewoon een beetje kleiner en morgen weer een kans. Dus rond half 6 was ik er wel klaar mee en ben ik naar het bestuurdersgedeelte geslopen terwijl ik onderweg een legging, trui en sokken meenam en m’n interessante boek+schriftje. Ik heb het enorm naar m’n zin gehad terwijl heel langzaam de zon boven de bergen uitsteeg.

Gisteravond had ik nog met m’n moeder geappt en we besloten haar wijze raad om ook rustig aan te doen maar in praktijk te gaan brengen. In plaats van nog een hike naar de gletsjer wordt het een chilldag aan het water. We hebben wat opties op Park4night gevonden en rijden naar de eerste toe. In de anderhalf uur durende rit door de prachtige bergen krijg ik een samenvatting van de podcast die Corné geluisterd heeft van ‘The Bible Project’. Langzamerhand verandert het beeld waarmee we opgegroeid zijn van God, Jezus en alle regeltjes er omheen. Wat duidelijk wordt is dat God ongelofelijk veel geduld met ons heeft en steeds maar nieuwe kansen geeft. Dat ‘zonde’ niet betekent dat je iets onvergeeflijks gedaan hebt maar dat het ‘een gemiste kans’ betekent. En dat je daar dus van kunt leren en proberen het de volgende keer beter te doen. Zonder dat je je helemaal schuldig voelt tot diep in je botten. Ook het woord ‘heilig’ betekent niet dat je als een heilig boontje moet leven maar dat je ‘apart gezet/anders’ bent. En dan hoef je dus geen rare onbenaderbare christen te zijn die iedereen en alles afkeurt die z’n leven anders leeft dan jij, maar dat een ander aan je kan merken dat je christen bent. En dat heeft dus consequenties voor hoe je je wil gedragen, wat je wil uitstralen en hoe je met anderen omgaat. Het zegt dus iets over jezelf en heeft niets te maken met oordelen over de ander. Nou ja, zo ontstond er een mooi gesprek en eigenlijk duurde onze preek dus anderhalf uur ;-)

De plek die we uitgezocht hadden zou aan een bergrivier liggen. Helaas zal het wel erg droog geweest zijn de afgelopen paar jaar want waar water zou moeten zijn groeide tientallen meters ver struiken op de steenbodem. Dus maar weer op Park4night gekeken en 2 km verderop zou nog zo’n soort plek zijn. En jawel hoor, hier is heerlijk fris water en plek om te overnachten. Er staan nog een stuk of 6 busjes en wat auto’s van locals die komen afkoelen. Maar het is een uitgestrekt gebied dus we hebben alsnog het gevoel alleen op de wereld te zijn. We brengen de rest van de dag door aan het water. Corné heeft een plekje tussen 2 vlinderstruiken gevonden waar hij precies zijn stoel tussen kan persen: schaduw!

We doen de hele dag niets anders dan spelen in het koude bergriviertje, boeken lezen of een beetje kletsen. Soms is dat opeens een diep gesprek, maar ja, wij zijn nou eenmaal niet zo van de koetjes en kalfjes. Ook nog even uitgebreid met Kirsten gebeld, die hadden we al een poosje niet gesproken en het was wat stil op de app. Heerlijk bijgekletst en we hebben zin om elkaar volgend weekend allemaal weer te zien. Ik ben ’s avonds te lui om te koken dus we houden het op toastjes met coppa, serranoham, hummus met kalamara-olijven, radijsjes en dat soort lekkere fruts met een wijntje erbij. Een bakkie thee met een speculaasje (gv) als toetje en we overleven het wel weer.

Maandag 10 juli

Het was pittig warm maar ik was zo moe dat ik vannacht ruim 10 uur geslapen heb met 1 opvliegertje om half 6. Mij hoor je niet klagen. Ik werd dus pas om 9 uur wakker en na de ochtend-knuffel-routine (verveelt nooit) zijn we met een bakkie koffie/thee en de stoelen onder onze arm de paar meters richting het water gelopen. Om een lang verhaal kort te maken: rond een uur of 7 hebben we de boel pas weer opgepakt. De tussenliggende uren hebben we gevuld met boeken lezen, kletsen, beetje appen met Leonard over de val van het kabinet en hoe hilarisch/triest hij het debat bij tijd en wijle vond met ‘er wordt gewoon de hele tijd gehakketakt en gebimbamt’. Terwijl wij het hele gebeuren langs ons heen laten gaan want wat is er nu belangrijker dan zon, water, schitterende bergen, een goed boek en het beste gezelschap ter wereld?