Yara!!!!

3 juli 2022 - Annecy, Frankrijk

1 juli eind van de dag

Inmiddels hadden we contact gehad met Yara en een plek doorgekregen waar we elkaar konden ontmoeten en overnachten. Dus zijn we doorgereden richting Annecy waar we ontdekten dat de eerdere ervaringen van ons met Annecy nog steeds kloppen: er is altijd file. We besloten eerst boodschappen te halen. Bij de Auchan zijn we naar binnen gehobbeld en terwijl ik nog een mooie zak sla stond uit te zoeken kwam Corné met ogen als schoteltjes aanlopen: ‘Ik zag net een onwijs grote rat lopen!’. Tja, ik kan me voorstellen dat zo’n winkel een walhalla is voor ratten en ander ongedierte. Maar je kijkt toch net iets misselijker naar de trotse bordjes met: ‘deze worst maken we hier zelf’ en ‘het brood wordt hier gebakken’.

Op de een of andere manier gaat er iets niet helemaal goed in het Franse kassa-systeem. Ongelofelijk hoe lang het duurt voor je aan de beurt bent. En geloof het of niet: er zijn nog steeds mensen die betalen met een cheque. Maar na een dik half uur hadden we betaald en dachten we nog even te tanken. Uiteraard was de logische toegangsweg afgesloten en duurde het even voor we de alternatieve route uitgevogeld hadden. Toen belandden we in een nieuwe file voor het tanken en toen we eenmaal aan de beurt waren bleek er alleen gazole optimum te zijn. Dus daar twijfelden we over of dat wel slim was (financieel en of het ok was voor de auto) maar in een file voel je niet de ruimte om te twijfelen dus zijn we maar aangesloten in de rij om te betalen zonder dat we getankt hadden. In die rij hadden we tijd genoeg om uit te vogelen dat we prima hadden kunnen tanken maar ja, toen was het al te laat. Wij al samen zinnetjes in het Frans oefenen om uit te leggen dat we niet getankt hadden en dus ook niet gingen betalen maar de dame achter het loket had het al door. Dus op naar de plek die Yara ons doorgegeven had. Na heel wat Annecy-fileleed kwamen we aan op een parkeerplaats op een berg. Tussen de bomen door konden we omringende bergen zien en hier en daar een streepje meer. Verder hadden we een prima plek, groene bomen en blauwe lucht.

IMG_5001

De dagjesmensen verlieten langzamerhand de berg waardoor de parkeerplaats leeg raakte op nog een andere camper na en een italiaans stel met een 4x4 en een daktent. Wij zijn heerlijk met een boek, een wijntje en wat lekkers in de zon gedoken tot we Yara aan zagen komen. Ik veranderde spontaan in een soort wapperende moederkloek die op en neer stond te springen en niet kon wachten tot ze haar kuiken weer in de armen had gesloten. Dat was fijn: knuffelen met Yara. En supertrots als ik dan zie hoe ze aan komt rijden in die rode bus. Doet ze ff in die bergen. Mijn gupje, helemaal groot en zelfstandig geworden.

Yara knuffelen

Dankzij maps.google en het feit dat we Yara daarop mogen volgen had ik het eten klaar toen ze aankwamen. Dat kwam goed uit want ze waren hongerig. Vers stokbrood vonden ze een traktatie en de chipolataworstjes (toch gekocht en gewoon heel goed doorgebakken, je weet maar nooit met die ratten) salade en pommes risolee gingen er goed in. Stel je jezelf voor dat het inmiddels donker geworden is, en fris, maar je zit allemaal lekker in een fleecedekentje gewikkeld, lamp aan (met een witte theedoek erover heen zodat het wat sfeervoller is) en een bakkie koffie of thee erbij. En dan eindeloos verhalen uitwisselen.

2 juli

Vanmorgen werden we rond 8:30 wakker en ben ik eerst maar eens gaan kijken of Yara en Lucas wel weg waren. Wonderlijk dat je gewoon door het starten en keren op een grindweg van een bus heen kunt slapen maar zo goed zijn wij blijkbaar. Ze hadden de afgelopen week op meerdere plekken geprobeerd een afspraak te maken om te canyoningen en dat was eindelijk gelukt. Omdat het nog niet echt hoogseizoen is zijn vooral de weekenden een optie.  Wij hebben een bakkie gedaan en hebben de wandelschoenen aangetrokken. Corné heeft een app wikiloc waar elke Jan Doedel z’n zelfbedachte wandeling kan uploaden, met of zonder leuke foto’s erbij, en daar maken we graag gebruik van. Dus vanaf de parkeerplaats zijn we de berg verder opgedoken en hebben we dik 10 km gewandeld met zo’n 400 hoogtemeters. Het was heerlijk weer. Doordat we voornamelijk in het bos liepen en er een briesje was was het echt genieten. Zo nu en dan was er een uitkijkje over het meer van Annecy. Ik hou er van.

tijdens hike bij AnnecyLac d'Annecyuitkijkje over lac d'Annecy

Eenmaal terug bij de RV hadden we wel zin in een zwemmetje dus heeft Corné een plek opgezocht waarbij stond dat er altijd zat parkeerruimte was. Vervolgens zijn we met een blij gemoed aangeschoven in de file en eenmaal op de parking heb ik al m’n zelfgeknutselde zonwering in stelling gebracht. M’n mooie kleedjes met magneten op de ramen en een op maat gemaakt stuk karton met van dat zilver-zonwering erop geplakt voor de vooruit. Compleet met keurige uitsparingen voor de achteruitkijkspiegel en telefoonhouder. Maar het werkt! Aan het eind van de dag was het lekker warm in de camper maar je kon gewoon het stuur vasthouden. Best fijn.

We hebben een lekker plekje opgezocht onder een boom zodat we zon en schaduw hebben en zijn vervolgens eerst het meer ingedoken. Verder de hele middag ons goed vermaakt met zwemmen, boekjes lezen, chips eten en thee drinken. Ergens eind van de middag schoven Yara en Lucas ook aan. Na het canyoningen hadden ze nog de basiliek en een kerkje bekeken in Annecy.

Morgen vliegt Lucas terug vanaf Genève dus hebben we een plekje gezocht die kant op. Wij zijn maar via de Auchan gereden waar we alsnog getankt hebben. En yeah, het was nog goedkoper dan gisteren, hahahaha. Terwijl Corné aan het tanken was ben ik even de winkel ingesprongen om nog wat extra vlees, sla en stokbrood te halen om zo de hongerigen te kunnen voederen. Ik heb extra opgelet maar geen rat gezien. Gelukkig kon ik met zo weinig boodschappen aansluiten bij het zelfscan systeem en ik had ook nog vrij snel uitgevogeld hoe het werkte.

En vervolgens hebben we weer een heerlijke avond gehad aan een vismeertje. Ruimte parkeerplaats waar nog 1 andere camper staat. Skateparkje erbij en een zooi picknicktafels. Tussen onze bussen in hebben we de tafel en stoelen gezet en in het late avondzonnetje hebben we heerlijk gegeten. Daarna met koffie en thee nog zitten kletsen over het leven en studies tot we het welletjes vonden en ons bed indoken.

parking ergens tussen Annecy en Geneve

Foto’s

2 Reacties

  1. Hanneke:
    3 juli 2022
    Zo leuk om weer met je mee te mogen beleven. ‘Kletsen over het leven’, klinkt vanzelfsprekend maar zo mooi als dat zo met elkaar kan. Een hele mooie tijd toegewenst!
  2. Riet last:
    3 juli 2022
    Wat heerlijk om elkaar weer te zien!!! Ik kan me er alles bij voorstellen!!! Nu nog een paar dagen alleen met Yara? Hoe is het met de muggen??? Werkt het systeem?